Nasz klasztor został erygowany w 1937 r., piętnaście lat później powstała przy nim parafia.
Do Polski dominikanie przybyli wkrótce po swoim powstaniu. Jeszcze za życia św. Dominika wstąpili w Rzymie do Zakonu pierwsi Polacy: św. Jacek Odrowąż, bł. Czesław oraz kilku innych. Po ich powrocie do ojczyzny w 1222 roku, w ciągu kilku lat powstały klasztory w najważniejszych miastach Polski, od Krakowa i Wrocławia po Gdańsk i Kamień Pomorski, a także klasztory w Czechach. Polscy dominikanie prowadzili także misje w Prusach, na Litwie i na Rusi. Aż do rozbiorów byli jedną z największych rodzin zakonnych w Polsce.
Po odzyskaniu niepodległości, zaczęli podnosić się z upadku spowodowanego okresem rozbiorów i kasatą przez zaborców. W tym odrodzeniu wielki udział miał Sługa Boży o. Jacek Woroniecki, wybitny teolog, rektor KUL-u, człowiek niezwykłej kultury osobistej, który wywarł ogromny wpływ na chrześcijańską formację duchowieństwa i inteligencji polskiej.
On także zainicjował budowę naszego klasztoru na Służewie z myślą o umieszczeniu w nim domu studiów dla dominikanów z krajów słowiańskich. W 1937 r. generał Zakonu erygował klasztor pod wezwaniem świętego Józefa. Jego pierwszym przeorem był śp. o. Bertrand Czyrnek OP.
Do służewskiego klasztoru należał także bł. o. Michał Czartoryski OP, który zginął w Powstaniu Warszawskim, towarzysząc do końca rannym powstańcom. Papież Jan Paweł II beatyfikował go w Warszawie 13 czerwca 1999 r. wraz z 107 męczennikami drugiej wojny światowej.
Od 1945 r. – najpierw w kaplicy klasztornej, a potem w kaplicy parafialnej – znajduje się otoczony czcią wiernych obraz Matki Bożej, Niepokalanej Królowej Różańca, przywieziony do Warszawy z Żółkwi (obecnie Ukraina). W 1994 r. obraz przeniesiono do świątyni, a w 2008 r. umieszczono w specjalnie przygotowanej na ten cel kaplicy Matki Bożej. Stąd też kościół na Służewie jest często nazywany sanktuarium Matki Bożej Różańcowej.
W 1983 roku rozpoczęto budowę obecnego kościoła, w którą zaangażowało się wielu parafian. Budowę kościoła ukończono w 1994 roku. W październiku 1994 roku naszą świątynię poświęcił kard. Józef Glemp. Od tej pory sprawujemy w niej codzienną liturgię.
Od 2009 r. klasztor na Służewie jest jednocześnie domem nowicjatu dla Polskiej Prowincji Dominikanów. W połowie sierpnia najmłodsi dominikanie rozpoczynają tu swój nowicjat, by rok później złożyć na Służewie pierwsze śluby zakonne.
Od 60 lat przy klasztorze działa Instytut Tomistyczny, założony z inicjatywy Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego. Instytut prowadzi studia nad myślą teologiczną i filozoficzną związaną z dziełem św. Tomasza z Akwinu, gromadzi także bardzo obszerną (blisko 90 tys. woluminów) bibliografię teologiczną, filozoficzną i historyczną, dostępną w czytelni Instytutu dla wszystkich zainteresowanych.
W dniu 3 sierpnia 1952 r. Prymas Tysiąclecia, bł. Stefan Wyszyński, erygował na terenie Służewa parafię św. Dominika. Jej pierwszym proboszczem został śp. o. gen. Adam Studziński OP, który przez kolejnych sześć lat organizował życie parafialne.
Parafia na Służewie obejmuje swą opieką blisko 16 tysięcy mieszkańców, a także wiele osób przyjeżdżających na Służew na wspólną modlitwę i spotkania formacyjne. Przy klasztorze działają liczne duszpasterstwa i wspólnoty. Prowadzone jest duszpasterstwo rodzin DROPS, co miesiąc odbywają się także spotkania rodziców, którzy stracili dziecko w jakichkolwiek okolicznościach. Klasztor prowadzi także Dominikańską Akademię Rodzinną. Dzięki pracom Fundacji św. Marcina de Porres i jej wolontariuszy udaje się dofinansowywać najbardziej potrzebujących parafian.
Przez cały rok przy trwają zajęcia Studium Dominicanum – Szkoły Filozofii i Teologii, a także Studium Chrześcijańskiego Wschodu i Szkoły Śpiewu Liturgicznego. W misję głoszenia Ewangelii włączają się także świeccy dominikanie z fraterni pw. bł. Michała Czartoryskiego.
Zdjęcia historyczne:
- Zdjęcia z budowy klasztoru z roku 1936
W przypadku użycia zdjęcia należy każdorazowo podpisać: fot. archiwum prywatne / Dominikanie na Służewie.
