Biuletyn informacyjny Żywego Różańca na Służewie
kwiecień 2024 [pobierz plik PDF]

Najbliższe spotkania: 5 maja 2024 r., 9 czerwca 2024 r.

Plan spotkania: Msza o godz. 12.30 w kościele, po niej spotkanie w auli o. Jacka Woronieckiego (budynek klasztoru)


Wielkopostny dzień skupienia – 22 lutego 2024 r.


“Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca” (Jan Paweł II).

Dołącz do Żywego Różańca w naszej parafii.
Wystarczy wypełnić zgłoszenie drogą internetową.
Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Żywy Różaniec:
» Historia Stowarzyszenia Żywego Różańca
» Statut i Ceremoniał Stowarzyszenia Żywego Różańca

Żywy Różaniec w naszej parafii:
» historia
» zdjęcia
» aktualności
» spotkania
» intencje modlitewne

Historia Stowarzyszenia Żywego Różańca

Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. “Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał breve aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała:

“Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (…) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nie notowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: “Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”.

Papież Leon XIII w breve z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in.

“Paulinie Jaricot … zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób … cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”.

Założycielka Żywego Różańca, Paulina Jaricot pragnęła, aby modlitwa różańcowa wsparła zainicjowane przez nią kilka lat wcześniej Dzieło Rozkrzewiania Wiary, które w stulecie powstania, 3 maja 1922 roku, papież Pius XI uczynił Papieskim i polecił wprowadzić w całym Kościele. Misyjne korzenie Żywego Różańca na nowo odkrył w latach pięćdziesiątych XX wieku dyrektor Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary w USA, abp Fulton J. Sheen, tercjarz dominikański.

Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.

W Roku Różańca Jan Paweł II podziękował członkom Żywego Różańca na całym świecie za to, że modląc się w papieskich intencjach misyjnych wspierają dzieło ewangelizacji na wszystkich kontynentach, a tym samym i jego posługę.

W dniu 22 maja 2022 roku, w 200. rocznicę założenia Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, jego założycielka, Paulina Jaricot, została beatyfikowana w Lyonie, swoim rodzinnym mieście.


Statut i Ceremoniał Stowarzyszenia “Żywy Różaniec”

Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii, także w naszej. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe czy światowe.

W Polsce do początku XXI wieku obowiązywał Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kardynała Wyszyńskiego.

Stowarzyszenie Żywego Różańca podlega Konferencji Episkopatu Polski, która w 2012 roku zatwierdziła obowiązujący Statut Stowarzyszenia “Żywy Różaniec”. W 2015 roku opracowano nowy Ceremoniał. Na czele Stowarzyszenia stoi Konferencja Moderatorów Diecezjalnych, która wyłania Zarząd Stowarzyszenia kierowany przez Moderatora Krajowego. W parafii rodziną Żywego Różańca kieruje Moderator Parafialny.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

  • w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
  • Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
  • Ofiarowania Pańskiego (2 II),
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
  • Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
  • Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
  • w święto Królowej Różańca świętego (7 X),
  • Niepokalane Poczęcie Maryi (8 XII).

Zgodnie z Ceremoniałem, Żywym Różańcem kieruje Rada, którą tworzą zelatorzy, czyli kierownicy, wszystkich róż. Raz w miesiącu Żywy Różaniec dokonuje zmiany tajemnic różańcowych. Imiona nowo przyjętych członków wpisuje się do parafialnej Księgi Żywego Różańca. Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za spokój jego duszy.


Historia Żywego Różańca w naszej parafii

Żywy Różaniec został założony przy Sanktuarium Królowej Różańca świętego na Służewie zaraz po II wojnie światowej, kilka lat przed powstaniem parafii św. Dominika, jest więc najstarszą wspólnotą parafialną, a przez wiele lat był on jedyną wspólnotą, dlatego oprócz modlitwy konieczne było działanie, i to obejmujące nie tylko członków stowarzyszenia, ale całą parafię (działalność charytatywna, opieka nad bielankami, pomoc przy przeprowadzaniu procesji Bożego Ciała i in.).

Na początku lat osiemdziesiątych, w okresie stanu wojennego oczy większości Polaków skierowały się w stronę Kościoła, szukając w Nim oparcia. Wtedy wspólnota Żywego Różańca okazała ludzką solidarność tym, którzy jej najbardziej potrzebowali – ludziom chorym, samotnym i w podeszłym wieku, odwiedzając ich i informując o tym, co się dzieje w parafii, zanosząc im paczki z darów z zagranicy, oraz paczki świąteczne z opłatkiem i serdecznymi życzeniami i słowami otuchy. W ten sposób powstała róża charytatywna pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego, a część podopiecznych przyłączyła się do wspólnej modlitwy (róża chorych pw. św. Jana Bożego i róża chorych pw. św. Stanisława Szczepanowskiego, składająca się z pensjonariuszy Domu Opieki Społecznej), wnosząc do naszego skarbca ogromne wartości – swoje cierpienie i osamotnienie. Widząc tę działalność, wiele osób przyłączyło się do Żywego Różańca.

Jesienią 1983 roku powstała obecna struktura stowarzyszenia. W latach 1984-1985 jedenaście pełnych róż dorosłych i dwie róże bielanek złożyło Matce Bożej Różańcowej uroczyste ślubowania; trzy róże dorosłych były niepełne. W maju 1989 roku Żywy Różaniec liczył 229 osób. Róże bielanek składały ślubowania co roku, po raz ostatni w roku 1992.

Obok tradycyjnych róż stanowych powstały nowe róże, skupiające członków w różnym wieku i różnych stanów, pragnące działać w jakimś kierunku. Często w jednej róży wspólnie modlili się i działali mąż i żona, matka i córka, teściowa z synową, rodzice i dzieci. Bielanki (róża pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i róża pw. Matki Bożej Różańcowej) i ich rodzice (róża pw. św. Anny i róża pw. św. Urszuli Ledóchowskiej) wspólnie uczestniczyli w liturgii i procesjach, a matki ministrantów (róża pw. Matki Bożej Fatimskiej) pomagały w różnych pracach w kaplicy parafialnej, nie mieliśmy bowiem jeszcze swojego kościoła. W celu pogłębienia wiedzy religijnej, róża św. Tomasza z Akwinu przez dziesięć lat organizowała raz w tygodniu spotkania dyskusyjne, na których pod kierunkiem dominikanów omawiano dogmaty wiary, istotę sakramentów, zagadnienia filozoficzne i teologiczne. Róża św. Maksymiliana Kolbego organizowała wieczorne i nocne czuwania, przede wszystkim w pierwsze soboty miesiąca. Nowe róże modlitewne wybrały stałe intencje modlitwy; róża pw. św. Jadwigi Śląskiej wspierała modlitwą budowę naszego kościoła parafialnego, a róża pw. św. Dominika modliła się o liczne i dobre powołania kapłańskie i zakonne. W krótkim czasie modlitwa ta zaowocowała powołaniem z jej grona w listopadzie 1984 roku do Zgromadzenia Sióstr Dominikanek. Tradycyjnymi różami modlitewnymi były róże pw. Miłosierdzia Bożego, Niepokalanego Serca Maryi, św. Jacka i św. Józefa.

W drugiej połowie lat osiemdziesiątych zaczęły powstawać inne wspólnoty parafialne. Żywy Różaniec stopniowo wycofywał się z działania na rzecz swojej zasadniczej misji, czyli modlitwy różańcowej. Pod koniec XX wieku pozostało już tylko 11 pełnych róż dorosłych; 3 róże dorosłych i 2 róże bielanek przestały istnieć. W Roku Wielkiego Jubileuszu w uroczystość Zwiastowania Pańskiego istniejące róże odnowiły ślubowania.

Na początku XXI wieku, szczególnie dzięki ogłoszeniu przez papieża Roku Różańca, nasze stowarzyszenie zaczęło się rozszerzać. Róże zostały poszerzone do 20 osób, odnowiono róże pw. św. Maksymiliana Kolbego i św. Józefa (róża stanowa męska), powstały nowe róże, których patronami są zarówno wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II: s. Faustyna, Matka Teresa z Kalkuty, o. Pio i bł. Michał Czartoryski ze klasztoru służewskiego, jak i popularni święci z “długim stażem”: św. Franciszek z Asyżu, bł. Czesław Odrowąż i św. Marcin de Porres. W uroczystość Niepokalanego Poczęcia w roku 2006 Prymas Polski, Józef kardynał Glemp, poświęcił nową kaplicę Matki Bożej Różańcowej w naszym kościele. Na zakończenie tej ceremonii przyjął do Żywego Różańca dwie róże pod wezwaniem św. Jana Pawła II. W następnych latach nowo powstałe róże obrały za patronów m.in. św. Wojciecha, bł. ks. Michała Sopoćkę, Matkę Bożą Różańcową oraz św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. W 2019 roku nasza wspólnota liczy 35 pełnych róż (700 osób).

Żywy Różaniec w naszej parafii stara się realizować żądania Matki Bożej przekazane w Fatimie w roku 1917 trójce dzieci – Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie – pamiętając, że papież Pius XII nazwał je “jedynym ratunkiem dla świata”, poprzez uczestnictwo w nabożeństwach pierwszej soboty w intencji wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi za grzechy własne i świata (po raz pierwszy na Służewie nabożeństwo zostało odprawione w dniu 5 maja 1984 roku) oraz w pokutnych nabożeństwach fatimskich w 13. dniu każdego miesiąca na pamiątkę objawień. Od 1989 roku Żywy Różaniec prowadzi przed wieczorną Mszą świętą, rozpoczynającą pokutne nabożeństwo fatimskie, godzinną adorację Najświętszego Sakramentu połączoną z modlitwami do Miłosierdzia Bożego.

Raz lub dwa razy w roku Żywy Różaniec organizuje pielgrzymki do sanktuariów maryjnych. Jesienią 1983, w ramach pielgrzymki do Częstochowy i Gidel, ówczesny proboszcz, o. Jan Spież, oddał w opiekę Matce Bożej, Patronce i Królowej Polski, naszą parafię, szczególnie dzieło budowy kościoła parafialnego pw. św. Dominika, na co właśnie wtedy, po wielu lat starań, otrzymaliśmy pozwolenie. Budowa naszego kościoła trwała dziesięć lat. Kościół został poświęcony przez Prymasa Polski, Józefa kardynała Glempa, 30 października 1994 roku. W maju 2005 roku odnowiliśmy na Jasnej Górze akt zawierzenia naszej parafii Matce Bożej. We wrześniu 2008 roku uczestniczyliśmy w Mszy św. beatyfikacyjnej ks. Michała Sopoćki.

Bierzemy czynny udział w Warszawskich Dniach Modlitwy Różańcowej organizowanych od 2010 roku w pierwszą sobotę października w warszawskim Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, czyli w naszej parafii, a od 2013 roku w pierwszą sobotę czerwca uczestniczymy w Ogólnopolskich Pielgrzymkach Żywego Różańca na Jasną Górę. W czerwcu 2018 r. uczestniczyliśmy także w wydarzeniu zatytułowanym “Wielka Pokuta”, które odbyło się w sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie przy dużym udziale naszego ówczesnego moderatora, śp. o. Stanisława Przepierskiego OP.


Zdjęcia ze spotkań Żywego Różańca w naszej parafii

Żywy Różaniec w naszej Parafii – aktualności

W naszej parafii Radą żywego Różańca kieruje kilkuosobowe prezydium wybierane na 3-letnią kadencję. Wyłania ono spośród siebie przewodniczącego i zastępcę, sekretarza, skarbnika, osobę odpowiedzialną za opiekę nad starszymi i chorymi członkami oraz organizatora pielgrzymek.

Spis róż Żywego Różańca w parafii św. Dominika:

  • Róża 1 pw. św. Alberta Chmielowskiego CFA,
  • Róża 2 pw. św. Urszuli Ledóchowskiej USJK,
  • Róża 3 pw. Niepokalanego Serca Maryi,
  • Róża 4 pw. św. Anny,
  • Róża 5 pw. św. Tomasza z Akwinu OP,
  • Róża 6 pw. św. Jadwigi śląskiej,
  • Róża 7 pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa,
  • Róża 8 pw. św. Jacka Odrowąża OP,
  • Róża 9 pw. św. Dominika Guzmana OP,
  • Róża 10 pw. Matki Bożej Fatimskiej,
  • Róża 12 pw. św. Faustyny Kowalskiej ZMBM,
  • Róża 13 pw. św. Matki Teresy z Kalkuty MC,
  • Róża 14 pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego OFM,
  • Róża 15 pw. bł. Michała Czartoryskiego OP,
  • Róża 16 pw. św. Józefa, Oblubieńca NMP,
  • Róża 17 pw. św. Franciszka z Asyżu OFM,
  • Róża 18 pw. św. Marcina de Porres OP,
  • Róża 19 pw. św. Ojca Pio z Pietrelciny OFMCap.,
  • Róża 20 pw. Miłosierdzia Bożego,
  • Róża 21 pw. św. Jana Pawła II,
  • Róża 22 pw. Sł. Bożej Pauliny Jaricot,
  • Róża 23 pw. św. Wojciecha,
  • Róża 24 pw. bł. Michała Sopoćki,
  • Róża 25 pw. Matki Bożej Różańcowej,
  • Róża 26 pw. św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego,
  • Róża 27 pw. bł. ks. Jerzego Popiełuszki,
  • Róża 28 pw. św. Stanisława Kostki SJ,
  • Róża 29 pw. bł. Alana de la Roche OP,
  • Róża 30 pw. św. Judy Tadeusza,
  • Róża 31 pw. bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego,
  • Róża 32 pw. św. Juana Diego,
  • Róża 33 pw. św. Katarzyny ze Sieny OPs,
  • Róża 34 pw. świętych Franciszka i Hiacynty Marto z Fatimy,
  • Róża 35 pw. św. Filomeny.

Spotkania Żywego Różańca w naszej parafii

Comiesięczne Msze św. zamawiane przez członków Żywego Różańca w parafii św. Dominika:

  • w każdą I sobotę miesiąca: Msza św. o godz. 12.00 o nawrócenie grzeszników i ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci
  • w każdą I niedzielę miesiąca: Msza św. o godz. 12.30 w intencji żyjących i zmarłych członków Żywego Różańca oraz ich rodzin; o beatyfikację służebnicy Bożej siostry Łucji oraz o błogosławione owoce beatyfikacji założycielki Żywego Różańca, bł. Pauliny Jaricot
  • miesiąc po śmierci członka w intencji spokoju jego duszy

Zmiana tajemnic różańcowych odbywa się w naszej parafii zawsze pierwszego dnia nowego miesiąca, niezależnie od terminu comiesięcznego spotkania. Porządek spotkania comiesięcznego:

  • godz. 12:30 Msza św. w zamówionych intencjach (patrz wyżej)
  • bezpośrednio po Mszy św. spotkanie w auli o. Jacka Woronieckiego

Intencje modlitewne Żywego Różańca w naszej parafii

W naszej parafii członkowie stowarzyszenia modlą się stale

  • w papieskich intencjach misyjnych, w intencji Ojca Świętego, za misje oraz w intencjach własnych,
  • o rozkwit modlitwy różańcowej, wspólnot Żywego Różańca i tryumf Niepokalanego Serca Maryi oraz aby różaniec stał się modlitwą wszystkich,
  • o nawrócenie grzeszników,
  • o ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci,
  • o łaskę czystych serc oraz dobrych obyczajów dla wszystkich ludzi,
  • o wypełnienie przez Polaków Jasnogórskich Ślubów Narodu,
  • o rozkwit kultu cudownego obrazu Niepokalanej Królowej Różańca Świętego na Służewie,
  • o jak najlepsze owoce kanonizacji Jana Pawła II w Polsce i na świecie,
  • o błogosławione owoce beatyfikacji Stefana kard. Wyszyńskiego i matki Elżbiety Róży Czackiej dla Kościoła w Polsce i dla całej Ojczyzny

Intencje papieskie na rok 2024:

  • W styczniu: Módlmy się do Ducha Świętego, aby pomógł nam rozeznać dary różnych charyzmatów we wspólnotach chrześcijańskich i odkryć bogactwo wielu tradycji liturgicznych wewnątrz Kościoła.
  • W lutym: Módlmy się, aby osoby nieuleczalnie chore oraz ich rodziny zawsze miały niezbędną opiekę i wsparcie, zarówno medyczne, jak i ludzkie.
  • W marcu: Módlmy się za tych, którzy w różnych częściach świata narażają swoje życie z powodu Ewangelii, aby rozpalali Kościół swoją odwagą i misyjnym entuzjazmem.
  • W kwietniu: Módlmy się, aby wewnętrzne bogactwo i godność kobiet były szanowane we wszystkich kulturach i aby zniknęło zjawisko dyskryminacji, która przynosi tyle cierpienia w różnych częściach świata.
  • W maju: Módlmy się, aby siostry i bracia zakonni oraz seminarzyści wzrastali w swoim powołaniu, dobrze korzystając z formacji ludzkiej, religijnej, duchowej i wspólnotowej, dzięki czemu staną się wiarygodnymi świadkami Ewangelii.
  • W czerwcu: Módlmy się, aby emigranci, zmuszeni z powodu wojen lub głodu do pełnej zagrożeń i niebezpieczeństw ucieczki, znaleźli akceptację i nowe perspektywy życia w krajach, które ich przyjmują.
  • W lipcu: Módlmy się, aby sakrament namaszczenia chorych dał przyjmującym go osobom oraz ich bliskim siłę od Pana, stając się dla wszystkich widocznym znakiem współczucia i nadziei.
  • W sierpniu: Módlmy się, aby przywódcy polityczni służyli obywatelom, pracując dla integralnego rozwoju człowieka i dla dobra wspólnego, szczególnie troszcząc się o najuboższych i o tych, którzy stracili pracę.
  • We wrześniu: Módlmy się, aby każdy z nas usłyszał i wziął sobie do serca wołanie ziemi i ofiar klęsk żywiołowych i zmian klimatycznych oraz zobowiązał się do troski o świat, który zamieszkujemy.
  • W październiku: Módlmy się, aby Kościół nadal wspierał ze wszystkich sił synodalny styl życia, jako znak współodpowiedzialności, promując uczestnictwo, komunię i misję łączące księży, osoby konsekrowane i świeckich.
  • W listopadzie: Módlmy się za wszystkich rodziców, którzy opłakują śmierć swojego syna lub córki, aby znaleźli wsparcie we wspólnocie oraz zaznali pokoju i pocieszenia Ducha Świętego.
  • W grudniu: Módlmy się, aby nadchodzący jubileusz umocnił nas w wierze, pomógł nam lepiej poznać Chrystusa Zmartwychwstałego w naszym życiu i przemienił nas w pielgrzymów chrześcijańskiej nadziei.

Parafialne intencje różańcowe w poszczególnych miesiącach:

  • W styczniu modlimy się o pokój na świecie, w naszej ojczyźnie, w naszych rodzinach i w naszych sercach
  • W lutym modlimy się o zdrowie dla chorych, ulgę dla cierpiących, dobrą śmierć dla konających
  • W marcu modlimy się za przystępujących do sakramentu pokuty o łaskę dobrej i owocnej spowiedzi świętej oraz za spowiedników o dar cierpliwości, mądrości i roztropności dla nich
  • W kwietniu modlimy się o dar dobrych i licznych powołań kapłańskich i zakonnych
  • W maju modlimy się za wszystkich przygotowujących się do przyjęcia sakramentów świętych oraz o wzrost czci dla Matki Bożej
  • W czerwcu modlimy się o mądrość i roztropność dla dzieci i młodzieży
  • W lipcu modlimy się za przebywających na urlopach i wakacjach – o dar owocnego przeżycia wypoczynku oraz dar otwartych serc i oczu na Boga
  • W sierpniu modlimy się o trzeźwość naszego narodu
  • We wrześniu modlimy się za dzieci i młodzież, ich rodziców, opiekunów, wychowawców, nauczycieli i katechetów o błogosławieństwo Boże dla nich w nauce, w wychowaniu oraz o łaskę pogłębienia życia duchowego
  • W październiku modlimy się o mocną wiarę, czystość serc i wytrwałość dla powołanych do stanu kapłańskiego i zakonnego
  • W listopadzie modlimy się za dusze w czyśćcu cierpiące
  • W grudniu modlimy się za bezdomnych, cierpiących, samotnych i niekochanych

Zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy różańcowej.

Danuta Żymierska, Stowarzyszenie Żywego Różańca

Ostatnia aktualizacja: 6 lipca 2022 roku